amsterdam

All posts tagged amsterdam

Δουλεια στο Amsterdam

Published 13 Μαρτίου, 2012 by yvris

Λοιπον επειδη βλεπω στα στατιστικα μου οτι πολλοι ερχεστε σε αυτο το blog ψαχνοντας στο google για «δουλεια στο Αμστερνταμ» (και προφανως απογοητευεστε γιατι μονο για δουλεια δε μιλαω εδω μεσα..). Θα σας δωσω καποιες βασικες οδηγιες που ελπιζω να σας φανουν χρησιμες.

Το πρωτο και βασικοτερο πραγμα που πρεπει να τακτοποιησει κανεις φτανοντας εκει ειναι να κανει εγγραφη στο Δημο (gemeente), ωστε να παρει το Burgerservicenummer (BSN, παλιοτερα γνωστο και ως SOFI nummer) του. To BSN ειναι ο αριθμος πασπαρτου που χρησιμευει για να ανοιξεις τραπεζικο λογαριασμο, να βρεις ασφαλιση, να παρεις επιδοματα και να πληρωνεις φορους, γενικα τα παντα ολα και τα κοαλα τιποτα. Χωρις BSN δεν υπαρχεις ενα πραμα.

Το BSN το παιρνεις δηλωνοντας στο Δημο τη διευθυνση σου και κανοντας εγγραφη σε αυτη τη διευθυνση. Ειναι πολυ σημαντικο να το κανεις αυτο, διοτι αν σε πιασουν να ζεις καπου χωρις να εισαι εγγεγραμμενος εκει υπαρχουν πολυ υψηλα προστιμα. Πού μπορει να υπαρξει προβλημα τωρα: Για να παρεις το BSN πρεπει να εχεις μονιμη διευθυνση. Για να βρεις να νοικιασεις σπιτι στο Αμστερνταμ (αν δεν εισαι φοιτητης, οποτε και λογικα θα εχεις εστια) σου ζητανε το συμβολαιο με τη δουλεια σου οπου αναφερετε ο μισθος σου. (Αυτο γινεται για δυο λογους: α) για να εχουν κατι σαν εγγυηση οτι εχεις μισθο για να τους πληρωνεις τα νοικια και β) αν εχεις πολυ υψηλο μισθο δεν επιτρεπεται να νοικιασεις φθηνο σπιτι, ωστε να μπορουν να τα παρουν πιο χαμηλομισθοι). Για να βρεις δουλεια ομως, αν δεν την εχεις βρει ηδη κι εχεις κανει τις σχετικες συνεννοησεις, συνηθως σου ζητανε το BSN για να γινει η προσληψη – ειναι κατι σαν ΑΦΜ και αριθμος κοινωνικης ασφαλισης ολα-σε-ενα. Χωρις BSN δεν μπορεις να δουλεψεις διοτι εισαι εκτος συστηματος, παρανομος και ανασφαλιστος.

Πώς μπορει να λυθει αυτο: Υπαρχουν οι εξης τροποι. Ο πρωτος ειναι, οταν θα βρεις δουλεια, να συνεννοηθεις με τους εργοδοτες για το οτι σου λειπει το BSN και οτι θα το βγαλεις αμεσα, ωστε να σου δωσουν (conditional, εστω) συμβολαιο βαση του οποιου θα καταφερεις να βρεις σπιτι. Ο δευτερος ειναι να βρεις εναν πιο συνεννοησιμο ιδιοκτητη ή μεσιτη, που θα καταλαβει το προβλημα και θα προσφερθει να βοηθησει (λεφτα αλλωστε θελει να βγαλει κι αυτος), και ολο και καποιος τροπος θα υπαρξει. Πχ οταν νοικιασαμε το 2ο σπιτι μας, επειδη δεν δουλευαμε τοτε, χρειαστηκε να παρασχεθουν αλλες εγγυησεις, οπως πχ να υπογραψουν οι γονεις μου ως εγγυητες με ενα αντιγραφο της φορολογικης τους δηλωσης. Ενας τριτος τροπος ειναι, εαν εχεις κανενα φιλο εκει και φιλοξενεισαι καπου, να πατε μαζι στο Δημο και να κανει δηλωση αυτος (εφοσον φυσικα ειναι εγγεγραμμενος εκει) οτι θα μενεις μαζι του και δεχεται να εγγραφεις στη διευθυνση του. Προσοχη: Μην το κανετε αυτο και μετα πας να μεινεις αλλου χωρις εγγραφη, διοτι αν σας πιασουν θα φατε προστιμο και οι δυο. Αν μεινεις οντως εκει προσωρινα και στο μεταξυ, αφου εχεις αποκτησει το BSN βρεις αλλου σπιτι, θα πρεπει να δηλωσεις τη νεα σου διευθυνση. Παλι προσοχη: Επιτρεπεται μεχρι ενας συγκεκριμενος αριθμος ατομων για καθε σπιτι (αναλογα τα τετραγωνικα), οποτε ενδεχεται ο φιλος σου να μη μπορει να σε εγγραψει, ακομα και αν εχει καθε καλη διαθεση. Επισης, να κοιταξει το συμβολαιο του με τον ιδιοκτητη διοτι ειναι πολυ πιθανο να πρεπει να ενημερωσει και τον ιδιοκτητη για κατι τετοιο, αλλιως αν στραβωσει ο ιδιοκτητης σας πεταει και τους 2 εξω.

Τα ενοικια ειναι αρκετα πιο ακριβα απ’ό,τι στην Ελλαδα. Ενδεικτικα, ενα στουντιο στο κεντρο κοστιζει περιπου 800-1000 ευρω το μηνα (τα ενοικια ειναι συνηθως all-inclusive), ενω με ενα budget 300-500 ευρω βρισκεις ειτε μια τρυπα ειτε συγκατοικηση. Αν φυγεις λιγο απο το κεντρο ομως μπορει να βρεις κατι πιο αξιοπρεπες με καλυτερα λεφτα.

Προσοχη στις αγγελιες! Ειδικα στο craigslist υπαρχουν παρα πολλες απατες. Μη δωσετε σε ΚΑΝΕΝΑΝ λεφτα πιο μπροστα αν δε συναντηθειτε, δειτε το σπιτι και υπογραψετε πρωτα το συμβολαιο. Emails του τυπου «ειμαι στην Αγγλια τωρα για μια δουλεια αλλα αν μου στειλεις τα λεφτα θα σου στειλω το κλειδι» ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΤΕΣ, οσο ωραια κι αν φαινονται τα σπιτια!

Χρησιμα links ειναι σιγουρα τα εξης:

http://www.kamernet.nl -> site με αγγελιες για σπιτια και διαμερισματα. Θα χρειαστει να πληρωσειες ενα μικρο ποσο για εγγραφη στο site ωστε να μπορεις να απαντας στις αγγελιες, αλλα αυτο ειναι ουσιαστικα για να προστατεψει τους χρηστες του site απο διαφορους απατεωνες (οι οποιοι δε θα ηθελαν να πληρωσουν). Σε αυτο το site βαζουν αγγελιες κατα 95% ιδιοκτήτες ή νοικαρηδες που θα φυγουν για ορισμενο χρονικο διαστημα και οχι τοσο μεσιτες. Στα συν: Δε θα πληρωσεις προμηθεια μεσιτη, δε θα γινει ιστορια με συμβολαιο, η δουλεια θα γινει πολυ πιο γρηγορα. Στα πλην: Περιπου στα μισα απο αυτα τα σπιτια δε θα επιτρεπεται να κανεις εγγραφη, πραγμα το οποιο δεν το προτεινω.

http://www.iamsterdam.com/en/living: Τα παντα ολα για οποιον ενδιαφερεται να μετακομισει στο Αμστερνταμ, στα αγγλικα, με links, διευθυνσεις και τηλεφωνα. Ενας πολυ πιο αναλυτικος οδηγος οσων γραφω εγω εδω.

Μια που ειπα αγγλικα… Ειναι υποχρεωτικο να μιλαει κανεις ολλανδικα για να βρει δουλεια στο Αμστερνταμ; Η απαντηση ειναι πως οχι, δεν ειναι, ολοι εκει μιλανε αγγλικα, αλλα ειναι σιγουρα πολυ πιο δυσκολο. Βεβαια αν μιλαμε για high skill δουλειες εξαρταται παντα απο τη δουλεια και τον εργοδοτη, αλλα για δουλειες τυπου McJobs (ανειδικευτου) μπορεις να βρεις σε τουριστικα μερη. Μαθηματα ολλανδικων προσφερουν παντως καποιοι Δημοι, και ακομα δωρεαν μια φορα την εβδομαδα στην Ελληνικη κοινοτητα (διευθυνση: De Wittenkade 111). Οι μισθοι ακομα και για τις κατωτατες δουλειες (τυπου σερβιτορος, ταμιας κλπ) ξεκινανε απο περιπου 9 ευρω την ωρα (συν πλην). Δουλειες γενικα υπαρχουν και για αγγλοφωνους, αλλα οσο πιο συγκεκριμενο ειναι αυτο που ψαχνεις τοσο πιο δυσκολα θα το βρεις.

Για να δουλεψεις ειναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ να εισαι ασφαλισμενος – ακομα κι αν εχεις ευρωπαϊκη καρτα ασφαλισης και εισαι ασφαλισμενος εδω, ΔΕΝ μετραει αν βρεις δουλεια εκει, πρεπει να παρεις τοτε ολλανδικη ασφαλιση. Ενιοτε γινονται ελεγχοι και αν δουλευεις και εισαι ανασφαλιστος παλι παιζουν πολυ υψηλα προστιμα. Η βασικη ασφαλιση στο Αμστερνταμ κοστιζει γυρω στα 100 ευρω το μηνα, αν ομως εισαι ανεργος/χαμηλομισθος δικαιουσαι ενα επιδομα που λεγεται zorgtoeslag και σου επιστρεφει περιπου 75-80% των εξοδων ασφαλισης. Αναλογο επιδομα ειναι και το επιδομα ενοικιου, το οποιο λεγεται huurtoeslag, και για να το παρεις ισχυουν ορισμενες προϋποθεσεις σχετικα με το μισθο σου, το υψος του ενοικιου, τη διαρκεια του συμβολαιου, τα ποσα ατομα μενουν στο διαμερισμα και τι μισθο εχουν κλπ. Πχ δεν το δικαιουσαι για σπιτια με πολυ υψηλο ενοικιο, αφου υποτιθεται οτι για να κανεις αιτηση εισαι χαμηλομισθος. Τις προϋποθεσεις κοιταξτε τις μονοι σας, δε θα τα δωσω και ολα μασημενη τροφη εδω μεσα γιατι βαριεμαι τα γραφειοκρατικα. Καλο ειναι ομως να γνωριζετε οτι υπαρχει αυτο το επιδομα, διοτι δε σε ενημερωνει ΚΑΝΕΙΣ γι’αυτο αν δε μυρισεις τα νυχια σου να πας να ρωτησεις, κι εγω εχασα κατι πολυ ωραια λεφτακια που δικαιουμουν για το πρωτο σπιτι μου, διοτι δεν το ηξερα την πρωτη χρονια και οταν το εμαθα ειχε περασει η προθεσμια *&^%%$@!

Για να βρεις τη δουλεια: Αν δε μιλαμε για McJob ή πρακτικη ασκηση, τοτε η πιο σωστη κινηση ειναι να ψαξεις μεσω ενος uitzendbureau (αγγλικα: recruitment agency, recruiter). Ειναι κατι σα μεσιτες εργασιας. Οι εταιριες εμπιστευονται περισσοτερο να παρουν καποιον συστημενο απο ενα γραφειο και τσεκαρισμενο γι’αυτους, παρα να παρουν γουρουνι στο σακι αν κανεις αιτηση ανεξαρτητα. Να φανταστεις, φιλος αναγκαστηκε τελικα να γυρισει στην πατριδα του διοτι εκανε αιτηση στις θεσεις που τον ενδιεφεραν μονος του, απορριφθηκε, και μετα που πηγε τελικα μεσω του recruiter τις ειχε καψει ολες ακριβως επειδη πηγε μονος του. Links για αξιοπιστα γραφεια απο αυτα εχει στο site που σας εδωσα παραπανω 🙂 Βεβαια, εκτος απο την προσληψη, υπαρχει και το status του freelancer ή του homeworker, μπορειτε να τα ψαξετε μονοι σας γιατι λεπτομερειες δεν ξερω, αλλα τουλαχιστον εχετε ενα μπουσουλα για το τι να ψαξετε.

Για να ανοιξεις τραπεζικο λογαριασμο: χρειαζεσαι το BSN σου, το ενοικιαστηριο συμβολαιο σου, ταυτοτητα και δε θυμαμαι τι αλλο, αυτα θα σας τα πει η τραπεζα. Μια μικρη ενημερωση: Το συστημα εκει ειναι αρκετα ανεπτυγμενο, το internet banking, οι debit cards (PIN cards) και το Chipknip (φορτωνεις λεφτα στο chip της καρτας σου τα οποια αφαιρουνται απο το λογαριασμο σου επιτοπου και μετα τα χρησιμοποιεις απο το chip, φαντασου σα να βαζεις καρτα στο κινητο σου, απλα βαζεις καρτα στην ..καρτα) χρησιμοποιουνται πολυ περισσοτερο απο τα μετρητα. Για να διατηρεις λογαριασμο πληρωνεις (εκτος αν ειναι λογαριασμος student) ενα ποσο καθε τριμηνο συνηθως, αναλογως ποσα προνομια σου παρεχει ο λογαριασμος (πχ για εναν απλο βασικο λογαριασμο ειναι κατι λιγοτερο απο 4 ευρα το τριμηνο).

Μηνιαια εξοδα: Καλο ειναι να ξερετε να μαγειρευετε! Το φαγητο εξω στο Αμστερνταμ ειναι πιο ακριβο (και πιο σκατα) σε σχεση με την Ελλαδα, ενω τα σουπερ μαρκετ πιο φτηνα (οχι ολα, πρεπει να ξερεις σε ποιο να πας. Συγκεκριμενα τα Dirk ειναι πολυ φθηνα και με μεγαλη ποικιλια, ενω τα Albert Heijn που ειναι και παντου ειναι τα ακριβοτερα). Εγω με το φιλο μου διναμε για 2 ατομα περιπου 100 ευρω για ψωνια που διαρκουσαν 2-3 εβδομαδες, χωρις ομως να υπολογισουμε καποια τυπου γαλα κλπ που τα αγοραζαμε απο τη γειτονια. Και τρωγαμε ΚΑΛΑ. Επισης η διασκεδαση (καφες-μπυρα) ειναι πιο φτηνη σε σχεση με Ελλαδα, αυτα που ειναι πιο ακριβα ειναι οι συγκοινωνιες και τα ενοικια.

Μετακινησεις: Εν γενει στο Αμστερνταμ δε συμφερει να εχεις αυτοκινητο, ειναι πανακριβο το παρκινγκ κλπ. Εννοειται οτι το βασικο μεσο ειναι το ποδηλατο: παει παντου (δεν υπαρχουν ανηφορες), ειναι οικολογικο, παρκαρεις ευκολα. Ακομα και για να πας σε μια αλλη πολη, με ενα μικρο fee το ανεβαζεις στο τρενο και οταν φτασεις στον προορισμο σου εχεις κι εκει το δικο σου μεταφορικο μεσο. Τα ταξι ειναι πολυ πιο ακριβα απ’ο,τι στην Ελλαδα, ουτε να τα σκεφτεσαι. Οι μαζικες συγκοινωνιες ειναι πολυ καλες. Τα τραμ στην ωρα τους, τα λεωφορεια επισης, τα τρενα ενιοτε πηδανε δρομολογια (πολυ κακο αν πας αργοπορημενος στο αεροδρομιο) αλλα εν γενει ειναι αξιοπιστα. Για να τα χρησιμοποιησεις (κυριως τα αστικα, τραμ λεωφορεια μετρο αλλα ισχυει και για καποια τρενα πλεον) βγαζεις μια GVB OV-Chipkaart, η οποια ειναι μια πλαστικη καρτουλα-εισιτηριο, με την οποια κανεις check-in και check-out στα ειδικα μηχανηματα των μεσων μεταφορας κατα την επιβιβαση και την αποβιβαση. Η καρτα «φορτιζει» με λεφτα σε ειδικα μηχανηματα στους σταθμους ή στα σουπερ-μαρκετ και αφαιρουνται λεφτα με καθε check-in/out. Τετοια μπορεις να βγαλετε ειτε ονομαστικη (με το ατου οτι αν τη χασεις, δε χανεις τα χρηματα που ειχε φορτωμενα επανω), ειτε απλη (με το ατου οτι ειναι πιο ευκολη διαδικασια). Επισης μπορεις να βγαζεις εισιτηριο καθε φορα που παιρνεις καποιο μεσο, αλλα αυτο ειναι πολυ πολυ πιο ακριβο (το εισιτηριο κοστιζει στανταρ 2.80, ενω με την καρτουλα μια διαδρομη μπορει να κοστιζει και 10 cents).

Πολυ βασικο link: 9292ov.nl , το site με ολα τα δρομολογια τρενων και αστικων συγκοινωνιων. Βαζεις το σημειο εκκινησης και το σημειο που θες να πας και σου βγαζει δρομολογιο με το ποιες συγκοινωνιες θα παρεις και σε ποιες στασεις θα αλλαξεις, ποση ωρα θα κανεις και ποσο θα ειναι το εισιτηριο. Μπορεις να το ψαξεις ειτε με την ωρα που θα ξεκινησεις απο το σπιτι σου, ειτε με την ωρα που θες να φτασεις σε εναν προορισμο, οποτε σου λεει και τι ωρα να ξεκινησεις. Απλα οι ωρες για τα αστικα μεσα ειναι λιγο τυχαιες ενιοτε, για τα τρενα ομως ειναι σωστες.

Tελος, αν υποθεσουμε οτι ολα καλα βρηκες σπιτι, ενα site που ειναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΧΡΗΣΙΜΟ ειναι το www.marktplaats.nl . To marktplaats ειναι το σαητ με τα second hand αντικειμενα, απο επιπλα για το σπιτι μεχρι εισιτηρια για συναυλιες. Πολλες φορες βρισκεις πραγματα που καποιος χαριζει κιολας. Εμεις ας πουμε ειχαμε βρει ενα δωρεαν τραπεζι για την κουζινα, καρεκλες με 5 ευρω, διπλο στρωμα ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ με 10 ευρω, γιατι ο τυπος το πηρε μαζι με το κρεβατι που αγορασε αλλα ηθελε να βαλει το δικο του και να το ξεφορτωθει. Μπορεις να κανεις αναζητηση και αναλογα με την περιοχη (πχ ψαχνω καναπεδες σε αποσταση 3 χιλιομετρα το πολυ απο το σπιτι μου), με τα λεφτα (ψαχνω καναπεδες σε αποσταση 3 χιλιομετρα απο το σπιτι μου μεχρι 25 ευρω) κλπ. Αν αποφασισες να μετακομισεις στο Αμστερνταμ, αυτο το site θα πρεπει να μπει οπωσδηποτε στα αγαπημενα σου.

Ενα αλλο πολυ καλο και πολυ αναλυτικο blog στα ελληνικα ειναι αυτο εδω (ολα τα λινκ απο τον ιδιο): http://www.ipernity.com/blog/socrates/home  http://3000meres.blogspot.com/2009/06/blog-post_11.html, http://www.boreiodytika.com/2010/09/blog-post.html, http://3000meres.blogspot.com/2011/08/mofeueu.html. Σε καποια απο τα πραγματα που αναφερει εγω ειχα διαφορετικη εμπειρια, αλλα εν γενει τα διαδικαστικα τα λεει σωστα. Καλο ειναι αν ετοιμαζεσαι να μεταναστευσεις, να παιρνεις οσο το δυνατον πιο πολλες πληροφοριες απο οσο το δυνατον πιο πολλες πηγες, αλλωστε.

Tελικα αξιζει να παει κανεις εκει; Αυτο ειναι μια απαντηση που θα δωσει κανεις μονος του. Σιγουρα ειναι μια πολη με πολυ υψηλη ποιοτητα ζωης, αλλα απο την αλλη δεν ειναι τοσο ευκολο να βρεις δουλεια – ξερω αρκετους που εψαχναν για καιρο και τελικα δε βρηκαν και τα παρατησαν. Συντομα θα ανεβασω ενα συγκριτικο ποστ με τα καλα και τα κακα του Αμστερνταμ σε σχεση με την Αθηνα, και κανει ο καθενας την επιλογη του. Μεχρι τοτε ομως, ελπιζω να βοηθησα λιγακι με τα βασικα. Για περισσοτερες ερωτησεις αφηστε σχολιο!

1 χρόνο πριν…

Published 27 Ιουνίου, 2011 by yvris

και μετα απο το αποψινο παρτυ το Αμστερνταμ το νιωθω ακομα πιο πολυ σπιτι μου… το ενιωθα απο την αρχη δηλαδη απο την πρωτη μερα που πατησα το ποδι μου εδω το 2005 αλλα ΣΑΝ το σπιτι μου, ενω αποψε ειναι ΣΠΙΤΙ μου, και ειμαι ο εαυτος μου και οχι η «προσωρινη» κοπελα που σπουδαζει εδω.. το παρτυ ηταν σε σε καταληψη 🙂 και μυριζε οπως ..εκει και εμοιαζε οπως εκει και ο κοσμος ηταν χαλαρος και διασκεδαζε οπως εκει. (ξερουν οι του εκει ποιο ειναι το εκει). και γνωρισα ενα απο τα μελη και ειναι ελληνιδα, οεο!! κινουμε τα πραγματα παντου ρε ***στη! και μεχρι αυριο το πρωι που θα σηκωθω και θα ειμαι ξεμεθυστη θα σκεφτομαι αυτες τις μικρες συμπτωσεις που συμβαινουν και καθοριζουν τη ζωη σου εκει που δεν το περιμενεις, οπως εκεινο το πρωινο (μεσημερι) κυριακης που κατεβηκα να φαω πρωινο με τους δικους μου (για εκεινους θα ηταν μεσημεριανο) και ειχαν την τηλεοραση και επαιζε μια απο εκεινες τις ταξιδιωτικες εκπομπες και οι παρουσιαστες ειχαν παει στο Αμστερνταμ, και ειδα την πολη στην οθονη και ειπα στον εαυτο μου: «Εγω μια μερα εκει θα ζησω».-

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Είπες «Θα πάγω σ’ άλλη γη, θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μιά καταδίκη είναι γραφτή
Κ’ είν’ η καρδιά μου – σαν νεκρός – θαμένη.
Ο νους μου ως ποτέ μες στον μαρασμόν αυτόν θα μείνει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
Ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
Που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα»

Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς
Και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις.
Για τα αλλού – μη ελπίζεις – Δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
Στην κώχη τούτη την μικρή, σ’ όλην την γην την χάλασες.

In the middle somewhat elevated*

Published 17 Ιουνίου, 2011 by yvris

03.08.2004

          Ξημερωνει. Εξω ηδη ο ουρανος εχει αρχισει να παιρνει αυτο το γαλαζιο-σκοτωμενο χρωμα. Ομως εδω, στο μικρο μου δωματιακι, εχω κατεβασει τα στορια και προσπαθω να παρατεινω οσο μπορω, στην πραγματικοτητα και οχι στο μυαλο μου, την ομορφοτερη ωρα της ημερας: τη νυχτα. Την ωρα αυτη, πριν το ξημερωμα, που ειναι αρκετα αργα ωστε να μην κυκλοφορει πλεον κανενας στο δρομο, αλλα και αρκετα νωρις ωστε να μην εχει προλαβει η πολη να δειξει την ασχημια της στο πρωτο πρωινο φως.
          Την ωρα αυτη, που η πολη ειναι δικη μου. Ειλικρινα, δεν ξερω πώς και αν θα μπορουσα ποτε να μεταδωσω σε καποιον το ποσο γαληνια νιωθω εκεινη την ωρα, που περπατω μονη μου, αναμεσα στα δεντρα, και μπορω απο πανω να κοιταζω τ’αστερια, και να διακρινω αστερισμους. Νιωθω ηρεμη, και νιωθω παραξενα ολοκληρωμενη…
Παραξενο. Το κειμενο αυτο το εγραψα στο ημερολογιο μου πριν απο 7 ολοκληρα χρονια. 7 χρονια! Κι ομως, θα μπορουσα να το εχω γραψει μολις πριν λιγο. Ολα εκτος απο «την ασχημια της πολης» δηλαδη, γιατι εχω την ευτυχια να ζω σε μια πολυ ομορφη πολη αυτον τον καιρο. Αλλα ειναι αστειο τελικα το ποσο πολυ και ταυτοχρονα ποσο λιγο μπορει να αλλαξει ο ανθρωπος. Και ταυτοχρονα, ειναι εξισου ενδιαφερον κατι που παρατηρησα για πρωτη φορα περυσι: Το πώς η Ανοιξη μπορει να ειναι ακριβως ιδια, σε διαφορετικα μερη του κοσμου. Και ναι, ειναι διαφορετικη ως προς πολλα πραγματα, πχ εδω δεν εχουν νεραντζιες φυτεμενες στο δρομο να σου σπανε τη μυτη, εχουν αλλες μυρωδιες, αλλες διαφορετικες κι αλλες ιδιες. Το «ιδια» αναφερεται στον τροπο που αυτη η γαμημενη εποχη σε κανει να νιωθεις, και αυτος ειναι ο ιδιος. Και γι’αυτο σε κανει να νιωθεις σπιτι σου.

Ε ναι μ’εχει πιασει η Ανοιξη! Ηλιος, λουλουδακια μελισσουλες και τα σχετικα, ανθισμενα λουλουδια, μυρωδιες – κι ας μην ειναι νεραντζιες. Ειναι σαπουνια απο ανθη νεραντζιας σε ενα βιολογικο παζαρι σε ενα παρκο ομως, που σε φερνουν σπιτι.. Απο τελη Μαρτιου μας εκανε εναν υπεροχο καιρο, δε μιλαμε απλα οτι δεν ειχε ψοφοκρυο και μπορουσα επιτελους να βγαινω λιγο απο το σπιτι χωρις να μου παγωνουν αυτια/δαχτυλα/μυτη/ποδια. Μιλαμε για καιρο παραλιας (και φυσικα ηταν και αυτη στο προγραμμα). Αλλα περα απο τη μερα, πλεον ακομα και οι νυχτες ειναι μαγικες. Δηλ βγαινω εξω με το ποδηλατο, πως παλια εβγαινα αυτοκινηταδα στην Αθηνα και ενιωθα στο κορμι μου να χτυπαει ο παλμος της πολης. Ετσι κι εδω.

Ειναι και που μετακομισαμε τελευταια και μενουμε σε μια κ-α-τ-α-π-λ-η-κ-τ-ι-κ-η γειτονια! Αληθεια, αυτη η γειτονια τα σπαει. Ειναι που ζουν εδω διαφορετικης προελευσης ανθρωποι (και πολλοι φοιτητες γιατι εχει φοιτητοσπιτα) και οχι οι καθαροαιμοι ξανθοι Ολλανδοι, και οι εδω γειτονες εχουν τη ζωντανια και την εγγυτητα και τη θαλπωρη των Ελληνων. Γυριζω σπιτι μου το βραδυ και ρε φιλε μου φτιαχνει η διαθεση και μονο που περναω απο το δρομο και βλεπω τα μαγαζια, βλεπω κοσμο εξω να πινει μπυρες και οχι νεκρα και ησυχια και υπνος. Εχει ζωη! Εχει μαγαζια με χυμα λαχανικα και λαικη αγορα, κι εχει κοσμο που ξερει να απολαμβανει τη νυχτα του. Εχει γειτονες που τα βραδια κοιτας απο το παραθυρο που βλεπει στην πισω αυλη, και βλεπεις τα φωτα τους αναμμενα. Κι εχει και φεγγαραδα απο το παραθυρο μου.

Την αλλη φορα γυριζα απο νυχτο-ποδηλατοβολτα-κιθαρα-διπλα-στο-καναλι-υπο-το-φεγγαροφως στις 3 τα μεσανυχτα. Μονη μου. Κι ετσι οπως παρκαρω το ποδηλατο μου, κοιταω και ηταν ενας γειτονας (που δεν τον ξερω) στο παραθυρο του και κοιταζε εξω. Και απολαμβανε τη νυχτα. Και μου μιλησε! Και του μιλησα κι εγω, σα να χαιρετουσα παλιο φιλαρακι, και μου’ρθε να του χτυπησω και να μπω μεσα να αραξουμε για κουβεντουλα και να ενωσουμε τις αϋπνιες μας. Πολυ cozy γειτονια..

Οχι βεβαια οτι η προηγουμενη δεν ηταν ωραια. Ηταν ψιλοαμιγους κατοικιας μεν, αλλα γαμουσε απο πολλες αποψεις. Ειχε μια ησυχια και μια γαληνη τη νυχτα.. ηταν διπλα σε παρκο/δασακι και εδινε την εντυπωση οτι εισαι σε καποιο χωριο, σε καποιο μερος διακοπων. Ψιλοαποκομμενος απο το αστικο κεντρο αλλα σε 5-10 λεπτα βρισκοσουν στο κεντρο των παντων οποτε ηθελες. Πραγματικα πολυ εντονη αυτη η αισθηση διακοπων. Κι ας ειχα να παω στη δουλεια 🙂 Κι αυτη σα διακοπες ηταν!

Το αλλο υπεργαματο που ειχε εκεινο το σπιτι (εκτος απο την κουζινα του.. για πολλες δημιουργιες) ηταν οτι βρισκοταν διπλα σε σταθμο τρενων. Και κατι εχουν οι σταθμοι που με κανουν να νιωθω απιστευτα ρομαντικα. Ισως ειναι που καθε φορα που ταξιδεψα με τρενο ο προορισμος ηταν τοσο γλυκος, που εκανε γλυκο και το ταξιδι. Και φυσικα (για μενα μιλαμε) το 99% απο τα τρενο-ταξιδια μου ηταν παντα μεταμεσονυχτια, και αυτη η αισθηση που εχεις οταν ο καρβουνιαρης εκανε σταση σε καποιον απομακρυσμενο καμενο σταθμο (ξερωγω Λιανοκλαδι), με τις μυρωδιες της νυχτας ανακατεμενες με τις μυρωδιες του τρενου και τις μυρωδιες της εξοχης, την προσμονη σου για να φτασεις στο γλυκο προορισμο και την αγουροξυπνηλα των νυχτερινων ταξιδιωτων, αναβιωνε καθε φορα που ακουγα μεσα στην ησυχια της νυχτας το χαρακτηριστικο «τσαφφφφ» απο ενα τρενο που κανει σταση..

Και σε κεινο το σπιτι απολαυσαμε απιστευτες φεγγαραδες.

Ενα αλλο πραγμα ομως που με εχει συγκινησει πολυ, περα απο την Ανοιξη, ειναι οι ανθρωποι. Μπορω να πω οτι εδω δεν εχω γνωρισει πολλους ανθρωπους. Ειναι ενας σταθερος πυρηνας 5 ατομων, συν η μπαντα. Κι επισης δεν τους ξερω τοσο καιρο, αφου με τα 2/3 εξ αυτων αρχισαμε τη στενη παρεα μετα το καλοκαιρι. Αρα δεν ξερω αν μπορω να πω οτι ειμαστε φιλοι και οχι γνωστοι. Κι ομως ρε φιλε ο τροπος που εχουν σταθει διπλα μου, με πραξεις, και στα δυσκολα και στα ευκολα, και ο τροπος που εχουν παντα προσφερθει απλοχερα να βοηθησουν..! Ειναι κατι που δεν το συναντας ευκολα απο ανθρωπους που ξερεις τοσο λιγο. Και πολλες φορες η καλοσυνη τους μου φερνει δακρυα (ειμαι και λιγο ευσυγκινητη κλαψουλα), γιατι δεν το περιμενω. Οπως το να προσφερουν σπιτι για τους φιλους σου που επισκεπτονται, γιατι στο δικο σου εχεις προβλημα, η να σε βοηθησουν να μετακομισεις, η ακομα και η γιαγιακα απο τη χορωδια που με καλεσε σπιτι της να κανω Πασχα για να μην ειμαι μονη μου μακρια απο την οικογενεια μου.. Speechless.

Κατα τα λοιπα, ειμαι σε πολυ καλη φαση. Τα πραγματα εχουν αρχισει και παιρνουν πια μια πορεια εδω περα. Και αφου την προηγουμενη λιστα στοχων την πετυχαμε ολη, οπως ειπαμε και σε προηγουμενο ποστ, τωρα βρισκομαι στο drafting της επομενης. Δεν την εχω τελειωσει ακομα. Βασικα δεν την εχω αρχισει καν ακομα. Αλλα ειμαι κοντα 😉

η συνεχεια συντομα

*http://www.youtube.com/watch?v=NVWf-JDw8CQ

Amsterdam Skies 31/3/2008

Published 3 Ιουνίου, 2009 by yvris

3 μερες στο Αμστερνταμ, βολτα στα ιδια, γνωριμα μερη και οι αναμνησεις ξυπνανε… να λοιπον ενα κειμενακι που ειχα γραψει οσο ζουσα εκει και δημοσιευτηκε στo «The Insiders», την εφημεριδα των φοιτητων Erasmus. Ομως οσο καλα και να τα γραψει κανεις ειναι πολυ δυσκολο να μεταφερθει με λεξεις η μαγεια της ατμοσφαιρας της πολης αυτης αν δεν τη ζησεις…

             The clouds are so beautiful…watching them makes me feel so peaceful – my worries are all gone with the wind, driven far away along with the clouds… The sun is shining bright right behind them, warming my heart, filling me with hope, filling my life with light and joy. “I close my eyes only for a moment and the moment’s gone…” the song goes. I should not let moments just go, pass by; they are gone so quickly! And so will be my few days here in Amsterdam, which I have already loved so much. I shall enjoy every moment, live it “to the bone”, feel the precious sentiments it has to offer me, even if it’s just a simple, pointless thing, like staring at the Amsterdam sky’s clouds.

            I am sitting by my big window, looking at the crimson, narrow Amsterdam buildings, thinking how beautiful they look, in perfect harmony with the canals and the dancing-in-the-wind-rhythm trees. I am thinking about how Amsterdammers do not actually appreciate this treasure they have been given. This city feels like a puzzle, with many many small pieces that all together are creating this wonderful entity called “Amsterdam”. Quiet, cozy places, parks, mysterious dark corners, in perfect coexistence with the sounds of laughter in the city centre, the always busy student life or the craziness of the Red Light District at night; all that under the sound of sweet jazz melodies. The soundtrack of Amsterdam is definitely jazz! (More specifically, it would be “Autumn leaves” for the daytime and “All that jazz” for the night.)

            I am also thinking of how much I have fallen in love with this city and how after spending a month here, it already feels like home to me. Even though I miss my home country, the thought of going back and leaving this indescribable place always fills me with anxiety, or should I say fear, every time it occurs in my mind. I feel myself changing – in fact I can actually watch myself changing, observing how much more independent I become, living for the first time on my own, managing things I never had to do before and, of course, meeting people from many different places, finding out that we are not so different after all! This experience has opened up my eyes and makes me curious of what more could happen in the rest of the four months that I will stay here…

            I should stop daydreaming now; it is time to go out and enjoy one more night in the most beautiful place I have ever been. So I will start getting ready, already knowing that even when I go back to Greece…I will never be the same again!

Αμα ενδιαφερεται κανεις για περισσοτερα, μπορειτε να δειτε και το site που ειχα φτιαξει τοτε που εμενα στο Αμστερνταμ: www.freewebs.com/hybris_jazz
Και τελειωνω τη σημερινη δημοσιευση (πολυ ρομαντικη μου βγηκε ουτως η αλλως) με καποιους στιχους που εγραψε ο αδερφος μου για…

Για εκεινη…

Αστερι μου ανταρτικο βγηκες απ’την τροχια μου
μα προλαβες και στοιχειωσες ολα τα ονειρα μου
Τα ματια κλεινω και γυρνώ μα υπνος δε χωραει
Το βλεμμα σου τη σκεψη μου επιμονα αγρικαει
Τραγουδι θελω να γενεις και να με νανουρισεις
Το χερι σου στην πλατη μου γλυκα να ακουμπησεις
να μου χαιδευεις τα μαλλια, μην αποκοιμηθουμε
και πριν ο ηλιος να φανει με παθος να ενωθουμε
Να σπαρταραει και να ριγα συσσωμο το κορμι σου
Σα μουσικη να αντηχει καθαρια η φωνη σου
Η μερα να ‘ρθει να μας βρει σφιχτα αγκαλιασμενους
μεσα στο ιδιο ονειρο το απεραντο χωμενους