Αλκυονιδες

Τι έλεγα; Α ναι.

Το βραδυ, λοιπον, που μενεις μόνος σου με τις σκέψεις σου..

..είναι ωραία όταν αυτές οι σκέψεις σε κάνουν να χαμογελάς 🙂 😀

να μπορουσα…

να γινομουν ολοκληρη μια τεραστια αγκαλια… Να χωθεις μεσα και να χαθεις…

Να σε σκεπασω και να μην μπορεσει τιποτα και κανενας να σε πειραξει.

 

Νυχτα…

Η ωρα που εισαι μόνο εσύ και οι σκεψεις σου.

Με ενα αναμμενο τσιγαρο στο χερι και ενα σκυλι στα ποδια σου να ανασαινει απαλα.

Μονος σου με τις σκεψεις σου και ενιοτε τις αφηνεις να σε κυριεψουν.

Ονειροπολεις. Τις ζεις.

Ενα χαδι στα μαλλια… ενα «στραβο» χαμογελο… ομορφες εικονες γεμιζουν το μυαλο και ζεσταινουν την καρδια σου…

…και δε θες η σκοτεινη αυτη ωρα να τελειωσει.

Αλλα σε λιγο ξημερωνει.

Καλη σου μερα!

Φιλία…

Υπαρχουν πολλοι τροποι να σου συμπαρασταθει ενας φιλος σε μια δυσκολη κατασταση.

Ενας τροπος ειναι η πρακτικη βοηθεια. Να σε βοηθησει να λυσεις το προβλημα σου με πρακτικους τροπους. Πχ να σου δανεισει λεφτα, να σε πεταξει καπου με το αμαξι, να σε συστησει στον καταλληλο ανθρωπο, να σου εκδωσει χαρτουρα, να σου φερει τσιγαρα γιατι δεν μπορεις να βγεις κ.ο.κ..

Ενας αλλος τροπος ειναι η συναισθηματικη στηριξη. Να συζητησετε το προβλημα μαζι, να εκφρασεις τα συναισθηματα σου, να σου δειξει μια αλλη πλευρα, να σου δωσει μια γνωμη ωστε να κατασταλαξεις καποια πραγματα μεσα σου.

Ενας αλλος τροπος ειναι να σου κρατήσει απλά παρέα, να σου κρατήσει το μυαλό απασχολημένο, να ξεχνιεσαι συζητωντας και κανοντας ασχετα πραγματα, η και τίποτα, κανοντας σε απλα χαρουμενο με το «μαζί». Με μια αγκαλιά ή ένα χάδι στο κεφάλι, εκεί που δε θα το ειχες. Και αυτο αναγκη ειναι.

Για αλλη μια φορα, νιωθω πολυ τυχερη, και ευχαριστω.
Κι εγω εδω θα ειμαι.

*inxs cover

Ατακες, pt.348

Ατάκες των ημερων:

Αδερφός παιρνει τηλεφωνο απο το πατρικο μας σπιτι (απο όπου εχουμε φυγει εδω κ 4 χρονια) να παραγγειλει σουβλακια:
-Ελα, ο Δημητρης ειμαι.

Στο μάθημα τα παιδάκια μπερδευουν μεταξυ τους το improve και το impress.
Εγώ: Όχι παιδια, έχει αλλη σημασια το ένα και άλλη σημασια το αλλο. Ποιος θα μου κανει μια πρόταση με το impress;
Βασιλικη, 9χρ.: I impress my boyfriend with a cake!

Ψυχακιας Πρωην μου που εχει να με δει απο το 2007 μπαίνει στο πατρικό μου και πέφτει πάνω στην 21χρονη ξαδερφη μου, πρωταθλήτρια στίβου στην Αμερικη:
-Ζωή…;!
-Η Αννα ειναι. Άννα.
-Πω πωω… με πήγε πόσα χρόνια πίσω! Εκπληκτικη ομοιοτητα! Ιδιες ειναι! Ενταξει, τωρα που το βλεπω λιγο καλυτερα, εχουν μια διαφορα στο σωμα, γιατι η Ζωη γυμναζοταν, έκανε στίβο…

Γιαγιακίες.

Ελα εδω, πάρε αυτο: Ατάκα της γιαγιάς όταν ήθελε να πας εκεί να της κάνεις μια δουλειά. Εννοείται ότι ΠΟΤΕ δεν επαιρνες τιποτα. Εννοείται ότι καθε φορα την πάταγα.

Μουλουχρίζομαι: Πασαλείβομαι.

Δεν το γ(κ)λώσσιαξες: Δεν το άγγιξες (το φαΐ). «Εγώ σου έφτιαξα αυγουλάκια κάτω κι εσύ ούτε που τα γκλώσσιαξες!»

(Εγώ;!) Όξω απ’άδικο!: Ατάκα άρνησης του «εγκλήματος» ενώ εννοείται πως το είχε κάνει. Πολλάκις ακολουθούμενη από την επωδό: «Αααα, αυτόοο…»
Παράδειγμα: -Γιαγιά, γιατί πείραξες το συρτάρι μου;
-Εγώ;! Όξω απ’άδικο!!
-Και μου πηρες τα προφυλακτικά μου, εκείνο το μικρό μπλε κουτάκι…
-Ααα, αυτό… Αυτά δεν κάνει να τα χρησιμοποιείς, γιατί θα κολλήσεις ετζ!

Υπάρχουν δε μαρτυρίες ότι τρύπαγε τα προφυλακτικά των γονιών μου, όλο το κουτί με καρφίτσα, προκειμένου να μας κάνουν.

Η γιαγιά περί φιλίας και φιλοξενίας:

Ατάκα όταν τα έσπασα με την πρώην κολλητή μου: «Για ό,τι κακό έχεις πάθει στη ζωή σου, αυτή έφταιγε!»

«Γρηγοράκη, 9.30 η ωρα, ώρα να πας σπίτι σου!»

Όταν γνώρισε την κολλητή μου με τα 4-5 piercings: «Τι είναι αυτές οι σκουλαρίκες;»
Έκτοτε, σε ΚΑΘΕ εφηβικό καβγά με τη μάνα μου, πεταγόταν και μια ατάκα από την κουζίνα: «Αμ δε φταις εσύ… φταίνε οι σκουλαρίκες!»

Όταν έμαθε ότι η «σκουλαρίκες» έχει σπίτι στη Σαντορίνη: «Πότε θα ξανάρθει το κοριτσάκι να το κεράσουμε!»

Όταν κάνουμε sleepover με 3 κολλητές για να γιορτάσουμε τη λήξη των Πανελληνίων Β’ Λυκείου, η γιαγιά έχει φρενιάσει που της πήραμε το δωμάτιο για να χωρεσουμε να κοιμηθουμε και οι 4. Ετσι, με το που την έκανα το πρωί για 2ωρο μάθημα, την πέφτει στα κορίτσια:
«Σπίτια δεν έχετε; Τι λένε οι μανάδες σας που κοιμάστε στα ξένα σπίτια;» (Κατεβατό)
Κολλητή δεν κρατιέται: «Με συγχωρείτε, αλλά είστε πάρα πολύ αγενής!»
Γιαγιά: «…. … !!» (Αποπληξία. Πρέπει να ηταν η μοναδική φορά στη ζωή της που έχασε τα λόγια της!)

Το ίδιο απόγευμα (με ξινίλα): «Κι αυτή η φίλη σου η Νέμι… καθόλου δε μου αρέσει. Ανατροφή δεν της δώσαν οι γονείς της; Τι άνθρωποι είναι;»
«Γιαγιά η Νέμι τον έχει χάσει τον μπαμπά της, έχει πεθάνει»
«…!! Ορφανούλι είν το κακόμοιρο;!;! Τι καλό κορίτσι! Και τι όμορφο! Μου θυμίζει την Αγγελικούλα μου!»

Όταν έμαθε ότι η Νέμι έχει σπίτι στη Λευκάδα:
«Και γιατί δε σας έχει καλέσει ποτέ;»
«Μας κάλεσε, γιαγιά, πέρυσι πήγαμε.»
«Α. Και είναι ωραίο το σπίτι, μεγαλο;»
«Καλό είναι.»
Με ειλικρινή απελπισία: «Ε τότε τι κάνει αυτός ο ΒΛΑΚΑΣ ο αδερφός σου και δεν τη βουτάει!»

Η γιαγιά περί της ερωτικής μου ζωής:

«Και τον Τάδε γιατί δεν τον κοιτάς καθόλου, μπας και τονε πάρεις; Κοτζάμ ολόκληρο σπίτι έχει στο Άστρος!»
Σημείωση: Ο Τάδε, συνταξιούχος φίλος της μάνας μου, 70+.

«Να κοιτάξεις πάντως να βρεις κάποιον να έχει σπίτι να μείνεις, γιατί τούτο δω είναι του αδερφού σου.»

Έχει έρθει σπίτι συμμαθητής Αδερφού, αδερφός Ψυχάκια Πρώην μου. Φεύγει.
Γιαγιά: «Τι καλό παιδί, τι ευγενικό!»
Εγώ: «Μαλάκας είναι»
Γιαγιά, θιγμένη: «Μπα; Γιατί; Εσύ είσαι μαλάκας!»
Εγώ: «Γιαγιά, αυτός είναι ο αδερφός του Κ.!»
Γιαγιά: «Ναι; Ε τότε είναι μαλάκας, και μεγάλος μάλιστα!»

Γκόμενος που έρχεται και μένει ενίοτε στη γκαρσονιέρα, γιατί στο δικό του σπίτι έμενε με γονείς, έχει βαφτιστεί «Ο Οικότροφος«. (Προφέρεται με περιφρόνηση).
Μάλιστα, όταν τον πετυχαίνει στο σπίτι γυρνάει από την άλλη και δεν του μιλάει.

Γκόμενος που πιάνει δουλειά στις 8 το πρωί και φέυγει από το σπίτι μου κατά τις 7-7.30, τον πετυχαίνει στη σκάλα:
«Καλή σας μέρα, κύριε! Θέλετε να σας φτιάξω καφέ;»

——————————————–

Η γιαγιά στην αρρώστια, έχει μόλις βγει απο το νοσοκομειο απο το 2ο εγκεφαλικό, προσπαθεί ακόμα απεγνωσμένα να σταθεί και να περπατήσει. Η δεξιά πλευρά όλη παράλυτη, το δοκιμάσαμε 1-2 φορές, δεν.
Κάνει νόημα στον πατέρα μου να τη σηκώσει.
Φάδερ: «Τι θες, καλή μου, να σηκωθείς; Αφού δεν μπορείς, καλή μου, το προσπαθήσαμε!»
Γιαγιά κάνει νόημα να πάει κοντά να της πει. Φαδερ με όλη την καλή διάθεση σκύβει δίπλα της! «Πες μου, τι θες;»
Γιαγιά του τραβάει κλωτσιά ξεγυρισμένη με το αριστερο πόδι!
Φάδερ, με έκπληκτο γέλιο: «Τι κάνεις εκεί, με κλωτσάς;!»
Γιαγια, με όλη της τη δύναμη: «ΝΑΙΙΙΙ!»
Φάδερ: «Γιατί;!»
Γιαγιά: «ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙΣ, ΡΕΕΕΕ!!!»

Γιαγιά δε χώνεψε ποτέ το όνομα με το οποιο βάφτισε ο παππούς μου τη μάνα μου. Έτσι, φώναζε τη μέχρι κ 50κάτι χρονών γυναίκα «Μπεμπέκα«.

Α ρε γιαγια, θα έχουμε να λέμε μέχρι και στα εγγόνια μας…

Καλό σου ταξίδι.