Ταξιδι

Πώς να χωρεσουν τοσα χρονια, τοσες μυρωδιες, τοσα χρωματα, ήχοι και εικόνες σε 5 φωτογραφιες και 2 λεξεις…;

Πόσο θα ηθελα να ήσουν εδώ μαζί μου, δίπλα μου..!

Καρδιά μου ετοίμασε βαλίτσες. Θα σε φέρω εδώ.

Σ’αγαπω.

μμμ…

Θελω να παμε καπου οι 2 μας… Δε με νοιαζει πού, αρκει να ειναι λιγακι μακρια. Να σε εχω για ωρα μεσα στο αυτοκινητο, να ποτισει απο τη μυρωδια σου. Και να ειναι εξοχη, οταν ανοιγουμε τα παραθυρα να μυριζει νοτισμενο χωμα και κοπρια.

Να εχει λιακαδα να κανουμε βολτα να δουμε βουνο ή θαλασσα, δε με νοιαζει, αρκει να ειναι φυση. Πριν και μετα να πηδιομαστε ανελεητα. Ξερεις εσυ πώς. Να ξυπναμε, να πηδιομαστε. Να τρωμε πρωινο, να πηδιομαστε. Να βγαινουμε βολτα στη λιακαδα, να σταματαμε καπου για φαγητο και να ξαναπηδιομαστε. Να αραξουμε λιγο για εναν απογευματινο υπνακο, να παρουμε δυναμεις, και μολις ξυπνησουμε να ξαναπηδηχτουμε, εκει οπως θα ειμαστε στο κρεβατι με την ευκαιρια. Το βραδυ δε με νοιαζει τι θα κανουμε. Ας βγουμε βολτα για φαγητο, ας αραξουμε μεσα να κανουμε τσιγαρο παρεα. Ας παιξουμε ή ας ακουσουμε λιγη μουσικη, να μου δειξεις, να σου δειξω, να δημιουργησουμε.

Ας μη μιλαμε και καθολου αν δεν εχουμε ορεξη. Μου φτανει μονο να σε μυριζω, να σε αγγιζω και να σε κοιταζω.

Βαλεντινος..

Μικρα μου σκατουλακια, γλυκα μου πλασματα! Ειμαι τοσο τυχερη να ειμαι η δασκαλα σας! ❤ Ποσο σας αγαπαω δε λεγεται!

Ενταξει, καποια λιγο περισσοτερο απο αλλα. Λουκακι μου πανεξυπνο και σπιρτοζικο, Ηλια μου ταλαντουχο πλασματακι, μικρε και τρυφερε μου Αλεξανδρε!

Πλασματακια! Με μια αγαπη τοσο τρυφερη, σχεδον ερωτικη. Πώς ειναι αυτο το συναισθημα οταν αγαπας καποιον ετσι που τον σκεφτεσαι και χαζογελας και η εικονα του στο μυαλο σου σε κανει να λαμπεις , και νιωθεις την καρδια σου μεσα στο στηθος σου να φουσκωνει απο αγαπη και να γινεται μεγαλη μεγαλη και ελαφρια αλλα να νιωθεις και σα να σε αγγιζει κατι μεσα σου βαθια, λιγο πιο βαθια απο ο,τι συνηθως..;

Αυτο! 😀 😀

 

 

να μπορουσα…

να γινομουν ολοκληρη μια τεραστια αγκαλια… Να χωθεις μεσα και να χαθεις…

Να σε σκεπασω και να μην μπορεσει τιποτα και κανενας να σε πειραξει.

 

Η αγαπη.

«Αγαπώ θα πει εγώ αγαπώ… Το τι κάνει ο άλλος είναι δική του δουλειά.» είπε ο Λουντέμης κάποτε στο «Καληνύχτα ζωή», κι έχει δίκιο. Αγαπάμε για την πάρτη μας. Η αγάπη δε ζητάει ανταπόδοση, γιατί η ανταπόδοσή της είναι η ίδια η αγαπη. Αυτο το υπεροχο συναισθημα χαράς κι ευτυχίας που σε γεμιζει, όταν αρχίζεις και γνωρίζεις κάποιον πραγματικά (γιατί είναι δύσκολο να φτάνεις να ξέρεις κάποιον βαθιά και να μην τον αγαπάς, εστω και μόνο για το ότι σε άφησε να τον γνωρίσεις, έστω και για το χρόνο που περάσατε μαζί για να φτάσεις να τον γνωρίζεις), όταν αρχίζεις και τον νοιάζεσαι. Όταν ανοιγεις λιγο την πανοπλια σου και αφηνεις μια χαραμαδα να μπει ενας ανθρωπος. Και γίνεσαι δοτικός και φροντίζεις, γιατί αυτό γεμίζει πάνω απ’όλα εσένα.

Εγώ λοιπον σ’αγαπω για μένα, και δε με νοιάζει τι κάνεις εσυ. Σ’ευχαριστω που μ’άφησες να πλησιάσω, και να κοιτάξω λίγο μέσα σου.

Home.. Home again..

I like to be here when I can..

Μετα απο μια τοσο γεματη μερα, πισω στο σπιτακι μου 🙂 Πισω στο ζεστο μου σπιτακι, με τα χριστουγεννιατικα φωτακια του, τη μυρωδια του μαλακτικου απο τα ρουχα που στεγνωνουν στο σαλονι, τη μυρωδια του βουτυρου και της βανιλιας απο τα μπισκοτα που ψηνονται στην κουζινα… Μετα απο μια μακρια, κουραστικη μερα, που με αφηνει να νιωθω ενα πραγμα: γεματη.

Γεματη γιατι μου αφηνει αυτο το γαματο συναισθημα του feeling accomplished: αυτο που εχεις οταν εχεις φερει εις περας ολες σου τις υποχρεωσεις για σημερα. Αυτο που νιωθεις οτι ανταποκριθηκες καλα, οτι γινεσαι καθε μερα ολο και καλυτερος σε αυτο που αγαπας.. Που νιωθεις οτι εισαι ενα βημα ακομα πιο κοντα στο ονειρο σου..! ολη την εβδομαδα αυτο το συναισθημα, οχι μονο σημερα! Ετοιμαζω ωραια πραγματα 🙂

…και γιατι αγαπη. Ετσι απλα. Αγαπη.

Ποση αγαπη πηρα σημερα, απο κοντινα αλλα και απο απροσμενα προσωπα! Οταν ακριβως την ειχα πιο πολυ αναγκη.. (Ενα μικρο μονο μελανο σημειο, στη σημερινη μερα, αλλα μην ανησυχεις, μικρουλα, ολα καλα θα πανε). Ποση αγαπη..! 🙂 Αλλα και εδωσα. Εκει που την χρειαζονταν. Τελικα οση πιο πολλη δινεις, τοση πιο πολλη παιρνεις 😀 Ή το αναποδο. Ή και τα δυο, ή το ενα προκαλει το αλλο τελος παντων.

Αλλα η αγαπη. Μπορει να σε απογειωσει.

(Η αγαπη σου. Με απογειωνει.)

Οταν ξερεις οτι σε αγαπουν.

Μπορει να ειναι αναγκη, ή μπορει να ειναι το κερασακι μεσα στην ηδη ομορφη μερα σου – οταν πατας στα δυο σου ποδια, ξερεις που πας και σου δινει το κατι παραπανω. Ή μπορει να ειναι αναγκη.

Μην την κρατατε την αγαπη σας. Μοιραστειτε την. Αν τη νιωθετε για καποιον, let them know. Απογειωνει.

Καποια βραδια, οταν βρεχει εξω, ειναι πραγματι πιο ωραιο να κοιμασαι μεσα σε μια αγκαλια…
Αλλα καποιες αγκαλιες ειναι εκει, ακομα και οταν δεν ειναι. Απλα τις νιωθεις.
Ποσο τυχερη..!

Με περιμενει μια ακομα πιο μακρια μερα αυριο.

Αλλα γουσταρω 🙂