…πιο μαύρα απ’ τα μαλλιά σου,
τα μαύρα σου μαλλιά…
αγαπουλα μου, που ετρεμες και σε κρατουσα αγκαλια να σε ζεστανω…
που κουρνιαζες στα χερια μου σαν πληγωμενο πουλακι και αφηνοσουν στην αγαπη μου…
σε ευχαριστω για την ενεργεια σου στη ζωη μου,
για το χαμογελο που μου δινεις,
για το χαμογελο σου που μου φτιαχνει τη μερα,
για τις εικονες που μου εχεις γεμισει το μυαλο μου,
για αυτο που κανεις στην καρδια μου που την κανει να φουσκωνει, σα να ετοιμαζεται να σπασει, και να εκπεμπει ενα ζεστο πορτοκαλι φως,
σαν το ηλιοβασιλεμα 🙂
σ’αγαπαω
Advertisements
