Tariff Story, Part I: Προϊστορια

Published 20 Ιουλίου, 2012 by yvris

Ολοι οσοι εχουμε παρει ταξι κατα καιρους, οπωσδηποτε πρεπει να εχουμε ζησει μεγαλες στιγμες! Δεν ειμαι προκατειλημμενη με τους οδηγους ταξι γενικοτερα. Αλλα υπαρχουν μερικες εμπειριες που αξιζει να τις μοιραστει κανεις! Στο πρωτο μερος, περιστατικα που συνεβησαν οσο ημουν ακομα σχολειο:

Σκηνικο 1: Παιρνουμε με τη μανα μου ταξι για να γυρισουμε σπιτι απο μια δουλεια. Στο ραδιοφωνο παιζει ειδησεις, και κατι λεει για καποια δηλωση του Καραμανλη. Ξαφνικα, λες και τον τσιμπησε μυγα, ο ταριφας αρχιζει να φωναζει: «Αντε στο διαολο, μαλακα! Αντε να σε παρει ο διαολος. Αλλα κι ο αλλος (σ.σ. ο Σημιτης), ο αλλος καλυτερος ειναι; Τα ιδια σκατα ειναι ολοι τους, κυρια μου! Ολοι τα ιδια σκατα!»

…για να καταληξει, σε λιγο πιο ηρεμο τονο: «Γι’αυτο κι εγω, κυρια μου, μονο Χρυση Αυγη.»

Η μανα μου να εχει χεστει πανω της μαζεμενη στο καθισμα και να μου κανει νοηματα να μη μιλησω. Βγαινουμε απο το ταξι, ρωταω εγω τι σκατα ειναι αυτη η Χ.Α., γιατι μου ακουστηκε ωραιο και ρομαντικο το ονομα (τρομαρα μου). «Αυτοι ειναι οι φασιστες, παιδι μου», λεει η μανουλα. Εγω τοτε, μικρη ημουν, δεν ηξερα τι ειναι φασιστες, αλλα ηξερα οτι πολεμουσαν τους ανταρτες στον εμφυλιο, και αφου οι ανταρτες ηταν οι καλοι, αρα οι φασιστες ηταν οι κακοι. Ωραια, μαθαμε και κατι!

Σκηνικο 2: Οι γονεις μου λειπουν για το Σ.Κ., κι εχει ερθει απο το σπιτι ενας φιλος να αραξουμε να δουμε καμια ταινια ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ. Αφου καμια απο τις ταινιες που ειχαμε δε μας εκανε κλικ, ριχνει εκεινος την ιδεα: Δε βλεπουμε καμια τσοντα!

Τσοντα εγω δεν ειχα στο σπιτι, κ ο φιλος που ηξερε (προφανως), μου λεει οτι τις παιρνουμε απο περιπτερα (τοτε δεν υπηρχε καν ιντερνετ, οχι απλα γρηγορο). Στα περιπτερα της γειτονιας ομως ο ενας δεν εφερνε και στον αλλο ειχαν τελειωσει. Λεει ο φιλος, ξερει σιγουρα ενα περιπτερο που εχει αλλα ειναι μακρια. Οποτε παιρνουμε ταξι και πετυχαινουμε σχετικα μεγαλο σε ηλικια ταξιτζη (πανω απο 60), ο οποιος ηταν η ωρα που μολις ειχε σχολασει κι επαιρνε κουρσα μονο αν ηταν προς το σπιτι του. Αλλα κατσαμε πισω. Γιατι στη θεση του συνοδηγου καθοταν η γυναικα του. Και τον τάιζε. Γιουβαρλακια, απο ενα ταπερ.

A, ναι! Την τσοντα την πηραμε! Και την εχω ακομα, στην ιδια κρυψωνα που την κραταγα τοτε (12 χρονια πριν, δηλαδη), μονο που τωρα δεν εχω πια βιντεο. Η υποθεση ηταν για εναν καινουργιο δασκαλο που προσλαμβανεται σε ενα σχολειο που ολοι επηδιοσαντο μεταξυ τους. Η τσοντα ητο γερμανικη, και ο δασκαλος εμοιαζε παρα πολυ με τον Nτινο του Big Brother 1. Μετα ειχα δει στα βιογραφικα οτι ο Ντινος ειχε μεγαλωσει στη Γερμανια. Βρε λες..;

Κουίζ: Ποιος είναι ο Ντίνος;

Σκηνικο 3: Καλοκαιρι Β’ προς Γ’ λυκειου, μετα απο γερο καβγα με τους γονεις μου, την κανω απο το σπιτι και αποφασιζω οτι το καλυτερο που εχω να κανω ειναι να παω να βρω εναν φρεσκαδουρα γκομενο που παραθεριζε στον Ωρωπο. Παιρνω λοιπον ταξι για Ωρωπο. Ο οδηγος που πετυχαινω ειναι τυπου λιγδο50αρης, με καραφλα, βλεμμα της αγελαδας, και χοντροκοιλια που περισσευε κατω απο το μπλουζακι του και πανω απο το παντελονι (μπλιαχ). Σε ολη τη διαδρομη του λεω τον πονο μου για τους κακους μου γονεις που με καταπιεζουν, και για το καταπληκτικοκαινουργιο αγορι που εχω και παω να βρω στον Ωρωπο. Πλησιαζοντας στον προορισμο μας, ο τυπος αρχιζει να μου την πεφτει διακριτικα, ενω εγω κανω τη χαζη. Οταν ομως φτανουμε, γυρναει και μου λεει στην ψυχρα οτι ξερει ενα μερος εδω πιο κατω, να παμε να τη βρουμε λιγο οι δυο μας, και μετα να με γυρισει πισω σπιτι μου και χωρις να τον πληρωσω, δεν πειραζει! (Ναι, θα μου κανε και χαρη!!!!!!!!) Υπενθυμιζω, εγω 16 χρονων. Σοκαρομαι, κυριως γιατι τοση ωρα του ελεγα οτι ανυπομονουσα να δω το φιλο μου, κι αυτος αυτο που καταλαβε ηταν οτι ηθελα να κανω κατι μαζι του και να γυρισω σπιτι. Του απανταω εντελως σοκαρισμενη «μα τι λετε, αφου εχω αγορι!»

Οποτε τι εκανε ο παλιοπουστας αφου δεν του κατσα; Γυρναει και μου λεει οτι «ναι, αλλα εγω τωρα θα γυρισω στην Αθηνα χωρις κουρσα, και πρεπει να μου πληρωσεις τη διαδρομη εσυ»! Ενω ειχε βαλει ηδη τη διπλη ταριφα, εννοειται, Εγω ομως δεν το ηξερα οτι ηταν γι’αυτο το λογο η διπλη ταριφα, οποτε του τα δωσα του παλιοκαργιολη. Οπου κι αν ειναι, δεν του ευχομαι τιποτα κακο, γιατι το καρμα θα του το εχει ηδη ξεπληρωσει του παλιομαλακα, που κορόιδεψε τη μαθητρια για να βγαλει παραπανω λεφτα, και πηγε να βγαλει και πηδημα κιολας.

Οσο για το γκομενο, τσαμπα κοπος. Αφενος ηταν εξαιρετικα μαμακιας, κατι σαν τον Trey της Charlotte στο Sex and the city: Kαλα καλα δεν του σηκωνοτανε (στα 16 του!) αν δεν επαιρνε αδεια απο τη μαμα του. Αφετερου, δεν του αρεσε και τοσο που τον επισκεφτηκα στον Ωρωπο, γιατι το πρωτο που εκανε ηταν να με στειλει πισω στην Αθηνα. Η γιαγια του μαλιστα (ευγενεστατη γυναικα) μου δανεισε και τα λεφτα για το ταξι. Στην πορεια ο τυπος εξαφανιστηκε το καλοκαιρι, και πηρε τηλ το Σεπτεμβριο μονο και μονο για να μου πει να του επιστρεψω τα λεφτα. Του ειπα οποτε ήθελε να περναγε να τα παρει, δεν περασε ποτε, δεν εκλαψα κιολας.

Για να κλεισω ομως με ενα ωραιο σκηνικο, και γιατι δεν ειναι ολοι οι ταξιτζηδες μαλακες αλλα καποιοι ειναι και γαμω τις ψυχες:

Σκηνικο 4: Ειμαι Α’ λυκειου, και κλασικα εχω σφαχτει με τους δικους μου, γυρω στις 11 το βραδυ, λιγο πριν πεσω για υπνο. Πανω στον καβγα, την κανω (κλασικα) απο το σπιτι κοπανωντας τους την πορτα στα μουτρα, ενω φοραω τις πιτζαμες μου!!! Σταματαω το πρωτο ταξι που περναει, και του λεω κλαιγοντας να με παει στο σπιτι του τοτε γκομενου (οχι ο ιδιος με την προηγουμενη ιστορια), και οταν φτασουμε θα περιμενει να χτυπησω στο γκομενο να κατεβει να τον πληρωσει (θα του τα επεστρεφα, ρε!). Ο ταξιτζης πρεπει να ηταν 25αρης, λεπτουλης με γυαλακια, στυλακι geek. Με ρωταει τι εχω και κλαιω, του λεω την ιστορια μεχρι να φτασουμε ενω προσπαθει να με παρηγορησει ευγενεστατα. Οταν, δε, φτανουμε και του λεω να περιμενει να χτυπησω για να τον πληρωσουν, τι κανει ο θεος; Λεει οτι δεν πειραζει, και φευγει χωρις λεφτα!!! Υπαρχουν ανθρωποι, σου λεω. Καλα να’ναι οπου ειναι. Αν τυχον και το διαβασει αυτο ποτε, τον ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

Σχολιάστε